به گزارش مسیر اقتصاد پتروشیمی ممسنی استان فارس در سال ۱۳۸۶ با شعار توسعه شهرستان ممسنی و کاهش بیکاری کلنگ زنی شد؛ اما بعد از ۱۰ سال بدون هیچ پیشرفتی به صورت زمین خالی باقی مانده است.
به مدت ۱۰ سال اجرایی کردن پروژهی پتروشیمی ممسنی وعده داده می شد؛ اما از ابتدای امسال زمزمه های مبنی بر توقف دائمی این پروژه و جابهجایی آن شنیده می شود.
جدول زیر بر اساس آمار منتشر شده در سال ۱۳۹۶ توسط شرکت ملی پتروشیمی دربارهی شرایط کنونی پتروشیمی ممسنی گردآوری شده است:
همانطور که مشاهده می شود پتروشیمی ممسنی برای اجرایی و کامل شدن نیاز به حدود ۵۰۰ میلیون دلار داشت که البته هرگز مدیران پروژه و مسئولان، موفق به جذب چنین سرمایه ای نشدند. حتی واگذاری سهام شرکت ملی پتروشیمی به هلدینگ خلیج فارس نیز نتوانست موانع بر سر راه این پتروشیمی را برطرف کند.
مشکل پتروشیمی ممسنی کجاست؟
اولین و بزرگترین مشکل پتروشیمی ممسنی، هدفی است که مبنای ساخت پتروشیمی قرارگرفت و آن محرومیت زدایی از شهرستان ممسنی بود.
هدف محرومیت زدایی از شهرستان ممسنی با احداث پتروشیمی، آنچنان سیاسی و بی منطق بود که جایی برای هیچ گونه نظر درست کارشناسانه در زمینه اقتصادی و محیط زیستی در مورد طرح باقی نگذاشت.
عدم وجود نگاه کارشناسانه، سبب مشکلاتی در طرح مجتمع پتروشیمی ممسنی گردیده است که دیگر با وعده های مسئولین و نمایندگان قابل کتمان نیست و امروز سهام داران اصلی این پتروشیمی، به دنبال انتقال و جابه جایی آن از شهرستان ممسنی هستند.
واقعیت های پتروشیمی ممسنی
در نگاه اول شاید خبر این انتقال برای مردم چشم انتظار ممسنی تلخ باشد اما واقعیت هایی وجود دارد که باید گفته شود.
پتروشیمی ممسنی همچون پتروشیمی های اندیمشک، دهدشت، بروجن و چند پتروشیمی دیگر سرانجام خوشی نخواهد داشت چون این طرح ها نه با نگاه ملی و نه به اقتضای اقتصاد و شرایط محیطی منطقه کلید خورد؛ این طرح ها صرفاً به اصرار و فشار نمایندگان و مسئولان محلی تصویب شده اند.
در چنین طرح هایی حتی اگر بتوان تمام شرایط محیطی را برای آنها فراهم کرد، به علت اقتصادی نبودن آنها هیچگاه شاهد عزم جدی از طرف سهامدارن برای اجرا نخواهند بود.
بنابراین مسئولین و مردم شهرهایی همچون ممسنی باید به جای اصرار به ساخت چنین طرح های بی سرانجامی، به دنبال طرح هایی باشند که متناسب منطقه باشد.