به گزارش مسیر اقتصاد در ۱۹ تا ۲۰ مارس دومای دولتی روسیه دومین کنفرانس بین المللی پارلمانی با عنوان «روسیه – آفریقا در یک جهان چندقطبی» را در مسکو برگزار کرد. شرکت کنندگان در این نشست شامل نمایندگان بیش از ۴۰ کشور آفریقایی، اعضای انجمنهای علمی، آموزشی و تخصصی روسیه و آفریقا و نمایندگان دولت و بخش خصوصی بودند. آنها در مورد پتانسیل همکاری در طیف وسیعی از بخشها، سهم آنها در اقتصاد و امنیت قاره آفریقا و… گفتگو کردند. در طول این کنفرانس، از کشورهایی آفریقایی دعوت شد تا برای تشکیل نظم جهانی چندقطبی جدید با یکدیگر همکاری کنند؛ به ویژه از این نظر که آفریقا خانه بیش از ۱.۵ میلیارد نفر بوده و ذخایر معدنی عظیمی در خاک خود دارد، این همکاری بسیار مهم است.
از آن جا که کشورهای آفریقایی به سختی سهم ۳ درصدی از تولید ناخالص داخلی جهانی را دارند، دولتهای منطقه از هر فرصتی برای نشان دادن نرخ رشد بهتر از اقتصاد ملی و ثروت خود استفاده میکنند. این موضوع تنها زمانی قابل تصور است که آنها از هژمونی تاریخی غرب بر منطقه دور شوند که در آن ایالات متحده، فرانسه و بریتانیا به سیاستهای نواستعماری خود برای مالکیت بر ذخایر معدنی و سایر ذخایر آفریقایی و گرفتن ۹۰ درصد از مواد خام ادامه میدهند.
در بسیاری از کشورهای آفریقایی هنوز نیروهای خارجی حضور دارند که اگر چه ظاهراً با تروریسم مبارزه میکنند، اما در واقع حافظ منافع کلان و سرمایههای غربی هستند و مقامات محلی نمیتوانند آنها را از حوزه حاکمیتی خود اخراج کنند. اما این وضعیت را میتوان تغییر داد، همانطور که مالی، بورکینافاسو و جمهوری آفریقای مرکزی نشان دادهاند و چندین کشور آفریقایی دیگر اکنون برای رسیدن به آن تلاش میکنند. چنین کشورهایی سیاست خارجی و روابط خارجی خود را از کشورهای غربی به سمت روسیه، چین و گروه بریکس برای تشکیل جهانی چندقطبی منصفانه و مستقل، با موفقیت تغییر دادهاند.
اولگ اوزروف، سفیر وزارت امور خارجه روسیه در آستانه آغاز کنفرانس بین المللی اعلام کرد، اتحادیه اروپا برای قطع روابط با مسکو به کشورهای آفریقایی فشار میآورد. نماینده روسیه مدعی شد که واشنگتن عملاً هر روز دولتها، پارلمانها و رهبران آفریقا را تهدید میکند. به عنوان مثال، اولگ اوزروف خاطرنشان کرد که چگونه جانت یلن، وزیر خزانه داری آمریکا در سفر به کشورهای آفریقایی درباره تحریم روسیه صحبت کرد و خواستار محدود شدن همکاری بین کشورهای آفریقایی و روسیه شد که در دنیای مدرن غیرقابل قبول است.
روسیه از رشد و گسترش روابط خود با آفریقا سود میبرد زیرا در کنار چین، هند و سایر کشورهای دوست اوراسیا و بدون مشارکت کشورهای غربی به بازاری ۵ میلیارد نفری دسترسی پیدا میکند. این امر فرصتهای صادرات و تجارت مشترک را ده برابر افزایش میدهد. روابط بین روسیه و کشورهای آفریقایی بر خلاف کشورهای غربی که هنوز استراتژی استعماری خود را در رویکرد خود به این قاره حفظ میکنند، همیشه بر مبنایی برابر و دوستانه استوار بوده است.
علاوه بر این، ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه در کنفرانس بینالمللی پارلمانی از کسر بیش از ۲۰ میلیارد دلار بدهی کشورهای آفریقایی خبر داد. به گفته سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه، از سال ۲۰۰۰ تاکنون ۱۴۰ میلیارد دلار از این بدهیها کسر شده است. هیچ اتفاقی از این دست از سوی کشورهای غربی نمیافتد، بلکه تصاحب ثروتهای طبیعی کشورهای آفریقایی تشدید میشود.
همچنین ولادیمیر پوتین، با درک اهمیت تامین غلات و محصولات کشاورزی در فقیرترین کشورهای آفریقایی به منظور جلوگیری از گرسنگی در این قاره، اظهار داشت که در صورت عدم تمدید قرارداد غلات، روسیه آماده است تا این نیاز را تامین کند. اخیرا روسیه به طور فعال با کشورهای آفریقایی برای مبارزه با تروریسم و فعالیتهای ستیزه جویانه از همه جهتگیریها تعامل داشته است. این امر به ویژه در مالی، بورکینافاسو، جمهوری آفریقای مرکزی و تعدادی دیگر از کشورهایی که فرانسه و اتحادیه اروپا در سالهای اخیر قول ایجاد یک زندگی صلحآمیز را داده بودند، تقویت شده است.
در مقابل، بیشتر کشورهای آفریقایی به ابتکارات روسیه در عرصه بین المللی واکنش مثبت نشان دادهاند. به عنوان مثال، سیپریانو کاساما، رئیس مجمع ملی خلق گینه بیسائو، روسیه را تمجید کرد و آن را «یک ملت بزرگ و یک کشور قدرتمند» خواند و این واقعیت را ابراز داشت که مسکو به حمایت از کشورهای دیگر با وجود افزایش روسیه هراسی ادامه میدهد.
وی تاکید کرد که مردم این کشور به همبستگی خود با مسکو ادامه خواهند داد، به ویژه که آنها برای ایجاد جهانی چند قطبی با یکدیگر همکاری میکنند. به گفته ژاکوب مودندا، رئیس مجلس ملی زیمبابوه، استعمارزدایی از اکثریت کشورهای آفریقایی سرآغاز نظم نوین جهانی است. او همچنین یادآور شد که روسیه در واقع از کشورهای آفریقایی استعمارزدایی شده، حمایت اخلاقی و نظامی کرده است. بنابراین، به نظر او، روسیه و آفریقا باید به عنوان یک «وزنه متعادل» در جهان چندقطبی در حال توسعه عمل کنند، زیرا نمیتوان تحت حاکمیت یک هژمون، ثبات را حفظ کرد. موضعی که ایالات متحده به شدت مدعی آن است.
منبع: مجله چشم انداز جدید شرقی
انتهای پیام/ اقتصاد بین الملل