پس از انجام تراکنش‌های روزانه بانکی، سپرده‌ها بین بانک‌های مختلف به گردش در می‌آیند. جریانات ورودی و خروجی سپرده‌ها ممکن است در پایان روز، هر بانک را با مازاد یا کسری ذخایر مواجه کند. یکی از راه‌های تامین کسری ذخایر، سپرده‌گیری است که هرچند در سطح یک بانک منجر به پوشش کسری می‌شود، اما در سطح شبکه بانکی تنها ترکیب سپرده بین بانک‌ها را تغییر می‌دهد و در مجموع مشکل تسویه بین بانکی را حل نخواهد کرد.‌ این فرآیند که با افزایش نرخ سود همراه است، به دلیل افزایش هزینه‌ها، ناترازی شبکه بانکی را تشدید می‌کند و بر کارایی کل سیستم بانکی تأثیر منفی می‌گذارد.