صنعت پتروشیمی ایران در دهه‌های گذشته رشد قابل قبولی داشته اما با وضعیت مطلوب فاصله دارد. در حال حاضر «سیاست صنعتی» مشخصی در توسعه صنایع پایین‌دستی پتروشیمی همچون نساجی و خودروسازی وجود ندارد. در چنین شرایطی، توسعه تهاجمی صنعت پتروشیمی ضرورتی ندارد و این صنعت باید بر «تولید محصولات وارداتی و توسعه زنجیره ارزش پروپیلن»، «افزایش تولید محصولات ملتهب در بورس‌کالا همچون پلی‌اتیلن‌ترفتالات» و «تأمین مواد اولیه میان‌دستی همچون استایرن‌مونومر» متمرکز شود.