اصلی‌ترین سیاست اتخاذی بانک مرکزی برای کنترل نقدینگی، کنترل مقداری ترازنامه بانک‌ها و موسسات اعتباری غیر بانکی است که دلالتی از نظریه درون‌زایی پول محسوب می‌شود. نظریه درونزایی پول بیان می‌کند که این مصارف پول است که منابع آن را تعیین (ایجاد) می‌کند و نمی‌توان انتظار داشت که دولت یا بانک مرکزی با کنترل پایه‌ی پولی (منابع) بتوانند حجم نقدینگی (مصارف) را مدیریت کنند.