به گزارش مسیر اقتصاد انرژی هسته‌ای نسبت به سایر منابع انرژی، نسبتا ارزان است و موجب گرمایش کره زمین نیز نمی‌شود، اما همچنان تولید آن محدود است. بطوریکه در سال ۲۰۲۰، تولید جهانی برق تقریبا ۲۷۰۰۰ تراوات ساعت و سهم تولید نیروگاه‌های هسته‌ای حدود ۲۵۰۰ تراوات ساعت یعنی کمتر از ۱۰ درصد از تولید جهانی بود. همچنین تعداد راکتورهای هسته‌ای امروزه به ۴۴۴ رسیده که البته میزان اتکای کشوره به این انرژی متفاوت است برای نمونه تولید برق فرانسه وابستگی زیادی به ۷۱ راکتور هسته‌ای دارد.
بیش از یک دهه عقبگرد در توسعه انرژی هسته‌ای
تا همین اواخر، دیدگاه جهان نسبت به انرژی هسته‌ای متمایل به آن نبود، به ویژه پس از حادثه فوکوشیما، که جهان را وادار به اتخاذ موضع ضد هسته‌ای کرد. حادثه فوکوشیما باعث شد ژاپن به سرعت و قاطعانه علیه انرژی هسته‌ای حرکت کند و در ابتدا تقریباً همه ۵۰ راکتور هسته‌ای خود را تعطیل کرد و تاکنون ۹ راکتور فعالیت خود را از سر گرفتند.
پس از ژاپن، بسیاری از کشورها به سمت کنار گذاشتن گزینه انرژی هسته‌ای حرکت کرده‌اند که بارزترین آنها آلمان است که تصمیم به حذف تدریجی انرژی هسته‌ای گرفت. همچنین در اروپا، کشورهایی مانند اسپانیا و ایتالیا هنوز علاقه‌ای به استفاده از این ظرفیت را ندارند. در ایالات متحده، تعداد راکتورهای هسته‌ای در سال ۲۰۱۲ به بیش از ۱۰۰ رآکتور رسید و از آن زمان تاکنون ۱۲ راکتور بسته شده‌اند و تنها یک راکتور به آن اضافه شده است.
از جمله دلایل ریزش استفاده از انرژی هسته‌ای، کاهش قیمت گاز طبیعی ناشی از انقلاب شیل و کاهش قابل توجه هزینه انرژی بادی و خورشیدی است. این موضوع انرژی هسته‌ای را به یک جایگزین غیررقابتی تبدیل کرد.
چرا کشورها دوباره به انرژی هسته‌ای اقبال نشان داده‌اند؟
در ماه‌های اخیر به دنبال افزایش تنش بین غرب و روسیه بر سر اوکراین، صادرات گاز روسیه که قبل از آن ۴۰ درصد از نیاز این قاره را تامین می‌کرد به شدت کاهش یافته است. پیامد این موضوع افزایش قیمت سوخت و بنزین در این کشورها بوده که حتی باعث اعتصابات و اعتراضات گسترده در برخی کشورها مانند فرانسه شده است.
در پی اعتصاب پالایشگاه‌های نفت در فرانسه، عملکرد نزدیک به یک سوم پمپ بنزین‌ها مختل و به کمبود سوخت منجر شده است. ۶۰ درصد از ظرفیت پالایش این کشور به حالت تعلیق درآمد و عملیات توزیع سوخت تحت تأثیر اعتصابات کارگری و عملیات تعمیر و نگهداری در پالایشگاه‌های توتال فرانسوی قرار گرفت. از همین روی احتمال چرخش دولت‌ها به انرژی هسته‌ای در کشورهای اروپایی قوت گرفت، بطوریکه فرانسه در پی افزایش تولید آن به ۵۰ گیگاوات تا آغاز سال آینده (۲۰۲۳)، از طریق راه اندازی مجدد راکتورهای تعطیل شده است.
عامل دیگر در احتمال افزایش استفاده از انرژی هسته‌ای مربوط به آلایندگی اندک آن نسبت به سوخت‌های دیگر است. انرژی هسته‌ای بعد از انرژی آبی دومین منبع انرژی بدون کربن در جهان است و با توجه به هشدار کارشناسان نسبت به گرمایش زمین، بیشتر کشورها بویژه غربی به سمت این انرژی حرکت کرده‌اند.
آژانس بین‌المللی انرژی، پیش‌بینی می‌کند تا سال ۲۰۵۰ تولید انرژی هسته‌ای جهانی تقریباً دو برابر شود. در این راستا جهان تا سال ۲۰۳۰، باید ۱۰۰ نیروگاه هسته‌ای جدید بسازد. یک مطالعه در چین پیش بینی می‌کند که این کشور برای دستیابی به اهداف کربن‌زدایی، تا سال ۲۰۶۰ به تقریباً ۵ برابر تولید انرژی هسته‌ای نیاز دارد.
از سوی دیگر، بسیاری از کارشناسان بر این باورند که آینده انرژی هسته‌ای به دلیل پیشرفت‌های فناوری که هزینه‌ها و ضایعات را کاهش و بر قوانین ایمنی سخت‌گیرانه‌تر تکیه می‌کند، روشن‌تر خواهد بود. همچنین هزینه کم انرژی هسته‌ای در مقایسه با رقبای خود متغیر تاثیرگذار در انتخاب این انرژی است.
آینده روشن «انرژی هسته‌ای» از اتحادیه اروپا تا خلیج فارس
این عوامل باعث شده نه تنها کشورهای واردکننده سوخت‌های فسیلی از جمله کشورهای اروپایی، بلکه کشورهای صادرکننده عمده مانند امارات نیز به دنبال استفاده از این انرژی باشند. بطوریکه انرژی هسته‌ای به عنوان کانون همکاری جدید بین امارات متحده عربی و فرانسه تبدیل شده و هم‌اکنون ۴ نیروگاه هسته‌ای در پایگاه براکه (منطقه ظفره ابوظبی) قرار دارد.
به گفته مقامات امارات، نخستین کشور هسته‌ای عربی، اصلی‌ترین هدف این کشور از تولید انرژی هسته‌ای همانطور که تا امروز اعلام شده، تامین برق است. براساس برآوردهای وزارت نیروی امارات، میزان برق مصرفی این کشور تا سال‌های آینده به شکل قابل توجهی افزایش یافته و دستیابی به منابع تولید برق در داخل برای این کشور امری ضروری به شمار می‌آید.
منابع:
رویترز
انتهای پیام/ انرژی
