تبعات ناشی از آزادسازی تحرک سرمایه در دهه 1980 و 1990 موجب تلاش مجدد دولت آرژانتین برای دریافت وام از صندوق بین‌المللی پول شد که البته این تلاش ناکام ماند. ریاست جمهوری کارلوس منم در آرژانتین نقطه اوج اجرای سیاست های تعدیل ساختاری IMF در این کشور محسوب می‌شود. از جمله اقدامات دولت آرژانتین در این دوره، دلاریزه کردن اقتصاد داخلی بود که در نهایت بحران اقتصادی عمیق سال 1999 را درپی داشت.